ବାଳକେ ମୋର ବୋଲକର-୧୬

 ପାଖୁଡ଼ା-୧୬

ବାଳକେ ମୋର ବୋଲକର

ସୋମବାର

୦୭/୩/୨୦୨୨

ପରିସ୍ଥିତି ଓ ପରିବେଶରେ ମଣିଷର ବାସ୍ତବ ପରୀକ୍ଷା ହୁଏ । ଶକ୍ତି ଥାଇବି, ଦଣ୍ଡ ଦେବାର ଶକ୍ତି ଥାଇବି କ୍ଷମା ଦେଖାଇ ପାରିବାର ଶକ୍ତି ଯାହା ପାଖରେ ଅଛି ସେହିଁ ପ୍ରକୃତ ଶକ୍ତିବାନ । ଏଥି ପାଇଁ ଭାଗବତ କହନ୍ତି,

ଦଣ୍ଡିବା ଶକ୍ତି ଯା’ର ଥାଇ । ସେ ପୁଣି କ୍ଷମା ଆଚରଇ ।

 ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ଚାଲନ୍ତୁ ଗପଟିଏ ଶୁଣିବା । ଗପଟି ଏହିପରି.......

ସହନ ଶକ୍ତି

ଆତ୍ମାନନ୍ଦ ଏବ˚ ପ୍ରଜ୍ଞାନନ୍ଦ ନାମରେ ଦୁଇ ଜଣ ସନ୍ନ୍ୟାସୀ ଥିଲେ । ଥରେ ଦୁହେଁ ଗୋଟିଏ ସହରକୁ ବୁଲି ବାହାରିଲେ । ଆତ୍ମାନନ୍ଦ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ ଯେତେବେଳେ ଦେଖିଲେ ପ୍ରଜ୍ଞାନନ୍ଦ ଜଣେ ସନ୍ନ୍ୟାସୀ ହୋଇ ବି ପାଖରେ ଏକ ବଡ଼ ଛୁରୀ ରଖିଛନ୍ତି । ପ୍ରଜ୍ଞାନନ୍ଦଙ୍କ ଶରୀର ଗଠନ ଏଭଳି ଥିଲା ଯେ ସେ ସନ୍ନ୍ୟାସୀ କମ୍ ବେଶୀ ଯୋଦ୍ଧା ଭଳି ଦିଶୁଥିଲେ । ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ନ ପାରି ବାଟରେ ଆତ୍ମାନନ୍ଦ ପ୍ରଜ୍ଞାନନ୍ଦଙ୍କୁ ସେ ବିଷୟରେ ପଚାରି ଦେଲେ । ପ୍ରଜ୍ଞାନନ୍ଦ ନିରବ ରହିଲେ । 

ଉଭୟେ ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କଲେ । କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ଯୋଗ ଖରାପ ଥିଲା । କାରଣ ସେମାନେ ବାଟରେ ଦଳେ ଦୁଷ୍ଟ ପ୍ରକୃତିର ଲୋକଙ୍କ ହାବୁଡ଼ରେ ପଡ଼ିଗଲେ । ନିଶାଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇଥିବା ସେ ଯୁବକମାନେ ଦୁଇ ସାଧୁଙ୍କୁ ଦେଖି ସେମାନଙ୍କ ସହ ଯାବତୀୟ ଉତ୍ପାତ କଲେ । ଉଭୟ ଆତ୍ମାନନ୍ଦ ଏବ˚ ପ୍ରଜ୍ଞାନନ୍ଦ ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନରେ କେବେ ବି ଏଭଳି ଅପମାନ ଓ ଲାଂଛନାର ଶିକାର ହୋଇ ନ ଥିଲେ । ତେବେ କିଛି ସମୟ ପରେ ଜଣେ ଉତ୍ତମ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ହସ୍ତକ୍ଷେପ ପରେ ଦୁହେଁ ସେଇ ଦୁଷ୍ଟମାନଙ୍କ କବଳରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇଲେ ।

ଏହା ଘଟିବାର କିଛି ସମୟ ପରେ ଆତ୍ମାନନ୍ଦ ପ୍ରଜ୍ଞାନନ୍ଦଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ-ଭାଇ ମୁଁ ତ ନିରସ୍ତ୍ର । କିନ୍ତୁ ତୁମ ପାଖରେ ଅସ୍ତ୍ର ଅଛି । ତୁମେ ତାହା ବ୍ୟବହାର କରିଥିଲେ ସେଇ ଦୁଷ୍ଟମାନେ ଆମକୁ ଏଭଳି ଅପମାନ ଦେଇ ପାରି ନ ଥାଆନ୍ତେ ।

ପ୍ରଜ୍ଞାନନ୍ଦ କହିଲେ-ଭାଇ ମୁଁ ବି ନିରସ୍ତ୍ର ଥିଲି ।

ଏହି ଉତ୍ତର ଶୁଣି ଆତ୍ମାନନ୍ଦ ପ୍ରଜ୍ଞାନନ୍ଦଙ୍କ ମୁହଁକୁ ବିସ୍ମିତ ହୋଇ ଚାହିଁ ରହିବାରୁ ପ୍ରଜ୍ଞାନନ୍ଦ କହିଲେ-ଏହି ଛୁରୀ କଥା କହୁଛ ତ? ଏହା ମଧ୍ୟ ଜାଣ ଯେ ଏହା ଚାଳନା କରିବାରେ ମୋ ସମକକ୍ଷ ବି ଖୁବ୍ କମ୍ ଲୋକ ଥିବେ । ହେଲେ, କଅଣ ହେବ? ମୁଁ ତ ନିଜକୁ ନିରସ୍ତ୍ର ବୋଲି ମାନି ନେଇଛି । ଅସ୍ତ୍ର ଓ ତାକୁ ଚଳାଇବାର ବିଦ୍ୟା ଥିବା ସତ୍ତ୍ୱେ ସଂଯମ ରକ୍ଷା କରି ମୁଁ ମୋ ନିଜର ସହନ ଶକ୍ତିର ପରୀକ୍ଷା ନେଉଛି ।